22 november ligt de boot voor het de eerste keer sinds de tewaterlating zo’n 45 jaar geleden op het droge.
De boot heeft de lift actie redelijk doorstaan en het klussen kan beginnen. Allereerst heb ik een enorm zeil over de boot gespannen. En ben ik samen met Bart in de weer geweest de boot leeg te pompen. Al gauw kwamen we erachter dat asfalt werkt als een grote spons. Echt verschrikkelijk. Iedere keer als we dachten dat de boel droog was, sijpelde er weer water vanuit het asfalt. Een onbegonnen werkje, het was nu zeker dat de asfalt ballast eruit moest.
Echter al vrij snel, zette de winter echt goed in. Het water in het asfalt zat vast gevroren en lag daarmee niet meer op het kritieke pad tot herstel. De schimmel had namelijk de overhand genomen. In iedere hoek en kier kwam de schimmel naar voren. Een probleem wat snel getackeld moest worden. Dus ben ik begonnen met de koevoet en een hamer de rotte en beschimmelde schrootjes eruit te slopen. Daardoor werd direct zichtbaar hoe het constructiehout er aan toe was…. SLECHT!
Maar goed, eerst maar eens lekker door prutsen, kijken wat we tegenkomen.
Boot op de kant met de fantastische motorplank, roerondersteun constructie.
Zo lag ie er toen bij.
Een mooie tweedeling in een gesloopt deel en het originele deel.
Helaas was de constructie ook redelijk slecht.