Met een klein beetje weemoed en een overweldigd gelukzalig gevoel kijk ik terug op het restauratie traject: ze vaart weer!!!!
Ze heeft al meerdere proef tochten gevaren en heeft inmiddels al haar doop ceremonie gehad.
Er is veel te vertellen in deze post. We haken aan op het moment dat het schip haar eerste lagen lak terugkreeg. De motor moest er nog in en er waren nog al van aanwerk puntjes voordat ze het water in kon. We zijn begonnen met de motor:
Toen was het roer en vooral de helmstok aan de beurt.
Maar die moest wel goed om het roer heen vallen. Eerst heb ik dat geprobeerd met een beitel…. maar na een halve dag beitelen was ik nog nauwelijks opgeschoten. Gelukkig zijn er bij Bobsloepen altijd mensen die wel even kunnen helpen. Dus hopla even met de motorzaag ff rammen…. Dan schiet het meteen lekker op.
Heerlijk met grof geweld ff rammen!
Daarna hebben we ons meerdere dagen druk gemaakt op beschermbalk. Een mega zware stalen balk van 3 centimeter masstief staal. Deze moest in de ronding van het schip worden gebogen en worden vast gezet met stukken draadstaal.
Michiel is niet de kleinste en hij zat als een sardientje opgesloten in het voorste compartiment.
En toen…. was het grote moment daar…op de vroege morgen van 18 juni 2014…. 1670 dagen nadat het schip uit het water is gehaald…. gaat ze weer het water in.
There we go!
Trotse eigenaar en koning Bob van bobsloepen
Lekker een rondje varen
En weer op het droge.
Toen begon de afwerktijd: alles klaar maken voor het definitief te water laten voor de grote overtocht naar Amsterdam. Duidelijk was dat het schip nog wat te licht was qua ballast.
Verder moest de mast nog omhoog…. Dakluik was doorgezakt…. kortom nog genoeg te doen voordat we de oversteek naar Amsterdam konden wagen.
Allereerst de blokken in een dikke laag lak gezet.
De romp hebben we nog een keer stevig opgeschuurd en opnieuw in een laag topcoat gezet.
En voor de oplettende kijker….. inderdaad de mast staat omhoog.
Met wat extra laswerk.
Daarna was het tijd voor het grote moment….. de definitieve watergang….en eerste proef vaart.
Een fantastis che ervaring. Voor het eerst je eigen schip waar je 4,5 jaar aan hebt gebikkeld…in de zon, sturen.
Wat fantastisch! Alles werkte eigenlijk vrij aardig. En na verloop van tijd en gunstig weer, is besloten de grote overtocht te wagen.
Hieronder een (flink) aantal foto’s van de overtocht.
Toch een ietwat emotioneel moment…. na 1563 dagen in Genemuiden te hebben gelegen….. varen we hier op 25 Juli met haar weg uit Genemuiden richting Amsterdam.
Vele herinneringen liggen in Genemuiden. Vooral veel goede aan Bob van Bobsloepen. Wat een held! Ik vaar hier weg maar hou er een goede vriendschap aan over.
Dit is natuurlijk een goed gezicht. Dekzwabber Karel was heel fijn dat hij mee voer en later Sanne ook.
Ons eerste sluisje. Ging eigenlijk perfect.
We hebben al veel belevenissen gehad. We hebben het voor elkaar gekregen om een platbodem met een diepte van 50 centimeter op haar eerste tocht, ram vast te varen… De hoogte van de mast was ook mega spannend… Op de pijlschalen stond aangegeven 12,60… mijn mast is 12,60…. was dus behoorlijk krap…..
En de waterplanten op het IJsselmeer hebben we ook al van dichtbij ontmoet…. De motor begon opeens zwarte rook te proesten en maakte minder toeren…Dus snel vol achteruit geslagen en direct de vaargeul weer opgezocht…
Het is allemaal niet wereldschokkend… maar toch spannend als het je eerste keer varen is….met een zelf gebouwd schip…
Onderweg kwamen we heel veel mensen tegen. Echt heel gaaf! Mijn ouders kwamen we onderweg tegen, in Huizen de schoon familie. Bob heeft nog bij Zeewolde staan zwaaien… maar ik was te druk met het schip bezig… helemaal gemist…En uiteindelijk kwamen we op het IJsselmeer een grote man in een klein bootje tegen…
Hier liggen we voor het eerst in de Oranje sluizen.
Toen voeren we nog langs Martine en Bart….. en dan…. na 2 dagen varen….. na 4,5 jaar klussen…..is het zover!
Ik vaar met mijn zelf gebouwde schip Amsterdam in!
Ook echt een fantastisch moment!!
Sindsdien hebben we een goed aantal proefvaarten gemaakt om tuigage te testen zwaarden te proberen…. En uiteraard komt er een behoorlijke lijst met aandachtspunten uit….Maar dat is uiteindelijk ook vooral goed nieuws. Daarmee kunnen we als ze zo weer op de kant gaat, gericht klussen.
hieronder een aantal foto’s van de proefvaarten.
Ze heeft al onder vol tuig gevaren. Er moet dan nog wel het een en ander aan getrimd worden. Maar het vaart fantastisch!!
En toen…… Toen was er de doop!
Fantastisch georganiseerd door de dames van bbjolie ging er een fles champagne tegen de boeg. WAT EEN FEEST!!! Echt fantastisch, een heel warm bad.
Ik was geraakt door het aantal mensen wat de moeite had genomen om bij mijn doop te zijn! Ik ben eenieder heel erg dankbaar voor hun support! Ik vond het ook echt heel erg leuk om mijn werk aan iedereen te laten zien. Van Groningen tot Maassluis. Er zijn mensen echt van ver gekomen om het schip een behouden vaart te wensen. Dus onder de klanken van een accordion en de zoete geur van Beerenburg…. Ging de fles er tegenaan. Woorden schieten me te kort om mijn blijdschap en dankbaarheid voldoende te verwoorden.
Maar blij en dankbaar, dat ben ik!
Dit is ook een mooi moment. Erik aan het helmhout van Karel de Stigter.
Wat een gave dag!
]]>
Erik kan fantastisch schrijven en schreef me: ” Eerlijk gezegd was ik een beetje bang dat je nu berooid, gescheiden, hopeloos ergens in de goot zou liggen of nog erger; in een gesloten sanatorium in Zwitserland een speciale therapie zou ondergaan voor de echt zware gevallen van bootjes-opknappers.”
Hahaha! Nou, geen zorgen…. ik heb nog altijd het virus te pakken. Al moet ik na 4,5 jaar klussen wel toegeven dat een keertje varen me ook wel aardig lijkt.
Daartoe heb ik vorig jaar tijdens mijn verjaardagsfeest de uitspraak gedaan dat mijn volgende verjaardagsfeest…(juni 2014… 33 alweer) de BBQ op het water gaat plaatsvinden. Of dat we de boot BBQ’en… BBQ op de boot of BBQ van de boot.
Dat leek toen nog heel ver weg…. echter ik begin het nu toch spannend te vinden of ik 4,5 jaar werk op de BBQ moet gooien….
Maar terug naar den beginne… We zijn afgehaakt op het moment dat de boot aan de bovenzijde zwart was geworden.
Meine liebe… wat is daarna nog een boel gebeurd.
allereerst een ietwat onscherpe foto van de achterkant die ik er in gebouwd heb.
Daarna ging de boot al vrij snel naar binnen. Bobsloepen was rond de kerst vakantie gesloten. Daardoor kon mijn schip dus naar binnen. Daar hebben Michiel en ik toen dankbaar gebruik van gemaakt. Want het begon buiten al aardig frisjes te worden.We hebben die dag behoorlijk door geramd. Allereerst hebben we de raampjeswand erin gezet. en daarna ook het eerste bed in de slaapkamer gebouwd. Hier lig ik voor de eerste keer in bed aan boord van de Karel de Stigter.
Ondertussen is ook het volledige dek grondig geschuurd.
Helemaal glad en strak….. dat was ook belangrijk want het hele dek kreeg zijn epoxy laagje. Een hele fijne glasmat helemaal volgesopt met epoxy. De zwarte deknaden zijn natuurlijk ook van epoxy. Zo hebben we een zeer sterk en waterdicht geheel gemaakt.
We zijn begonnen met het loopdek en de opstaande wand.
Ondertussen ook de luiken in de lak gezet. Die worden ook fantastisch!
En toen dat mooi droog was, door gegaan met het dek.
Hoplaaaaaa Ziet dat er strak uit, of ziet dat er strak uit?? Ik was er zelf in ieder geval erg blij mee. De fase erna heb ik met Arnaud een tweede bed erin gezet en de slaapkamer wandjes. Heel gaaf om te zien dat het dan ook echt een vorm krijgt.
Maar goed, toen waren de zijwanden uiteraard nog gewoon kaal polyester. en nog een grote rotzooi dus daar heb ik me ook nog eens even kwaad op gemaakt.
Van de kale zijkant.
Naar een zijkantje in de topcoat en een drempeltje van hardhout.
En dan uiteindelijk: poppetje zien??? Kastje weer dicht!
Niet zo’n scherpe foto, maar wel een hele strakke uitstraling in real-life. Dit was in februari ergens.
In Maart was het voor het eerst warm genoeg om ons op de onderkant te richten. Dat was dan ook het moment dat de topcoat weer uit de kast kwam en de voorkant en achterkant in de topcoat gingen. Lekker samen met Pim die zwarte bagger erop gerammeld.
Bart heeft nog geholpen met het lassen van de kielbalk en we hebben voor het eerst even de mast gehesen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik stiekem wel voorzichtiger ben geworden met mijn grote mond…. het is toch een onmogelijk lange mast…. als die helemaal vol zeil hangt… is dan nog een behoorlijke lap zeil om onder controle te houden…
Hein heeft me ook nog meegeholpen met het vastlassen en een gat branden in de mast.
Naast de enorme mast is de ruim 6 meter giek ook iets om rekening mee te houden… Die wil je niet terug koppen als hij met een gijp over komt zetten… Ook mooi dat de heer Karel himself nog even mee komt schilderen. Mag ik graag zien, de jeugd die de oudere generatie aan het werk zet
Wel netjes schilderen he, pap!
Ondertussen heb ik toen natuurlijk ook niet stil gezeten Ik ben kneitertje druk geweest met de zwaarden en het roer en de deurtjes erin gezet. Daarna hebben we met Bart en Arnaud de kuipvloer erin gemaakt en de motor geplaatst.
Overigens, als je nu nog steeds aan het lezen bent… mijn complimenten…. het is toch niet echt prettig lezen als je zo lang niets schrijft. T wordt er een enorme post van…Maar hold on… we zijn bijna bij vandaag.
Ik ben thuis ook aan de klus geweest een hele vriendelijke man uit Rotterdam kan houtdraaien. Hij heeft voor mij de ramen gedraaid, maar ook de masttop. Die heb ik thuis eens zijn kleur gegeven en een windvaan.
Zo nog even een kleine verzameling van waar ik nu ben……. het begint erop te lijken…. Maar t blijft spannend of ik het haal….
Hieronder de twee zwaarden.
De deurtjes zien er ook fantastisch uit.
Oh ja, dit is ook een mooie, Bart hielp mee met het installeren van de motor en we moesten toen de uitlaat uitzagen. Toen konden we direct zien hoe dik het schip is….
Nou dat is wel aardig dik.
Hier zie je een reddingssloep romp, naast een Karel de Stigter romp.
Aardig dik
De oranje lantaarnpaal, is door Johan omgetoverd tot een heuse houten mast.
Maar natuurlijk de belangrijkste foto is de foto die een beetje overzicht geeft.
Oh ja, de raampjes zitten er ook in.
En het dek staat in 3 lagen lak.
Issie niet mooi?
Ik laat in de volgende post weten wat het is geworden….. BBQ op….of BBQ van…..
]]>
En dat de boot nu voor een deel zwart is, is zeker fantastisch! het heeft nogal wat arbeid gekost voor we hier waren…..
Let’s see waar zijn we afgehaakt de vorige keer? Oh ja, de vorige keer heb ik beschreven hoe we de andere helft van het schip in wederom 8 lagen polyestermatten hebben gezet.
Het eerst volgende wat daarna gebeurd is, is dat de voorkant erin gezet is. Daarmee is het roefje weer helemaal dicht. en doordat het dak reeds dicht was…. hebben we nu een droge binnenruimte.
Maar we focussen ons eerst op de buitenzijde….. de romp moet zo snel mogelijk in de topcoat, zodat deze waterdicht is.
Dus druk begonnen met plamuren.
Inmiddels uit ervaring kan ik vertellen dat dat nog lang niet makkelijk is…. Om het echt, echt glad te krijgen moet je toch wel een behoorlijke vakman zijn.
Nu is het streven voor dit schip niet een spiegelgladde romp, maar ik wilde toch ook wel enige gladheid… Dus nadat beide zijden geplamuurd waren…..
Was het weer ouderwets schuren geblazen.
Gelukkig krijg je van het schuren van de plamuur geen jeuk en eigenlijk is het zelfs wel leuk, want je ziet de hele boot een strakkere vorm krijgen. Het accentueert de vorm enorm. (dat rijmt)
En na schuren komt….. zonneschijn? oh nee; wederom plamuren……. dus na de eerste grove laag, heeft het hele schip wederom een plamuurlaag gekregen.
Dit maal een iets fijnere plamuur, waardoor het oppervlak weer iets gladder wordt. En dan……, het mag geen verassing meer heten….: schuren.
En zo wordt dat dan.
Van dit–>
Naar dit–>
De volgende klus…..ik zou er bijna emotioneel van worden: niet weer die 30 vierkante meter schuren of plamuren…. maar schilderen.
Ik heb ervoor gekozen om de boel extra, extra te beschermen. In principe dekt men “normaal” een glasvezel laminaat af met een topcoat.
Echter ik heb ervoor gekozen om eerst nog een ingedikte en ingekleurde isoftaalzure hars te zetten en dan daar weer een isoftaalzure topcoat overheen.
Dat sluit het laminaat dan echt goed dik in.
Maar ik vergeet bijna te vertellen dat er ook een nieuwe mast is geboren…..Na heel veel offertes ben ik er achter gekomen dat een houten mast, me toch wel echt veel geld achteruit ging zetten. En omdat het project al aardig in de papieren loopt….. of eigenlijk aardig buiten mijn papieren bereik loopt, heb ik daar geen geld meer voor. Dus zoals een waar innovation manager/concept ontwikkelaar betaamt eens goed nagedacht over een oplossing. Ik vond op internet een oude lichtmast, zo’n mega ding uit een voetbal stadion. Dat was mijn oplossing! En na enig rekenwerk aan de krachten, ben ik overtuigd dat deze mast sterker is dat een houten mast zou zijn.
En bijna belangrijker nog, vrijwel identiek aan het gewicht van de oude mast.
Dus dat ding opgehaald, uiteraard was dat weer een avontuur op zich. De mast was 18 meter en kwam in 2 delen, dus ik heb Bob vriendelijk gevraagd of we met zijn 9 meter trailer dat lichtmast konden gaan ophalen. Echter eenmaal daar aangekomen bleken dat (natuurlijk) niet 2 gelijke delen van 9 meter te zijn….. Whoops….. een deel paste zeer makkelijk op de trailer. Dat deel was namelijk maar 6 meter….hahahaha, het andere deel was 12 meter…. en dus eigenlijk veel te lang voor de trailer. Maar goed, Bob zou Bob niet zijn als hij niet zei…. “Ewout, jongen, we staan er nu toch, dan gaat ie mee ook….” Dus met een ietwat illegale vracht, terug naar Genemuiden.
En daar lekker aan het lassen geslagen.
Maar de masttop moest ook nog gemaakt worden. Zo’n mooie platbodem mast heeft een hommer, een meerkantig rechthoekig deel onder de masttop.
En natuurlijk nog de uithouders en het want beslag….
Men neme een U profiel….
en dan met heel veel bak en braad werk…. en dank aan Pim, krijg je dan een hommer.
Die moet vervolgens met zijn vriendjes aan de mast worden gelast.
Dus daar ligt nu ook de basis voor klaar.
Terug naar de romp, want die gingen we schilderen in 2 verschillende lagen.
Eerst de ingedikte witte hars laag.
en daarna volgt het pronkstuk…. de zwarte topcoat.
Het lijkt voor de buitenstaander wellicht niets, maar symboliseert voor mij wel het afsluiting van een taai stuk werk. Het wordt nu te koud om de onderkant ook mee te pakken… dus die wacht geduldig op warmere tijden.
Die ga ik alleen niet plamuren, dus is wel aanzienlijk minder werk….
]]>
De vorige keer hebben we de stuurboordzijde in de polyester gezet. (8 lagen!!!)
Dit keer was de bakboordzijde aan de beurt.
Echter daarnaast zijn nog veel meer zaken aangewerkt.
Zo zag het dek eruit.
De planken waren grauwig en de kit is vergaan.Na een puist schuurwerk en een eerste laag epoxy, ziet het er dan zo uit.
Al aardig wat meer kleur. Maar als je dan de deknaden dicht smeert, ziet het er nog mooier uit.
Hier overheen komt nog een epoxy glasmat en daarna nog lagen blanke lak.
Verder is de bovenkant van de stuurboord zijde ook in nieuwe lagen polyester gezet.
Precies halverwege
Ook al begonnen met een eerste stap voor de ijzeren kiel.
Die is geschuurd en staat weer in de verf.
Nou ja, en als je dan toch bezig bent, moesten we ook wat aan de vierkante ramen doen. De experts die ik over mijn boot het gesproken; kenners van klassieke schepen,gruwelden stuk voor stuk van de vierkante raampjes. (naast natuurlijk het feit dat het schip een plastic fantastic, polyester schip is….)
Maar een boeier met vierkante ramen was echt not done. Nu kon het mij niet zo heel veel schelen…. Maar als iedereen er zo’n punt van maakt; verbouwen we dat gewoon. Dus de bestaande ramen dicht gemaakt. En daaroverheen een okoume plaat. Dan kunnen we dat straks uitzagen voor de ovale ramen.
Raam dicht gemaakt en verlijmd.(krijg je wel vieze handen van…. constructielijm gaat ook niet van je handen af…. met geen mogelijkheid!)
Geschuurd
En een nieuwe plaat er tegenaan. Daarbij uiteraard ook de naden dicht gezet met epoxy.
Het voordek en achterdek lagen er weliswaar in met mooie okoume platen, maar het moest nog verder versterkt en verfraaid worden.
Ik heb dus besloten om er een aantal lagen glasmat overheen te zetten. Dat vervolgens glad te trekken met plamuur en dan te schilderen.
Eerst wilde ik het zwart maken, maar bij nader inzien leek het me omwille van de “”beloopbaarheid op blote voeten in de zon” toch verstandiger om het licht grijs te doen. Overigens is het is ook ingestrooid met zand, zodat je een goed ruw oppervlak krijgt waar je niet zomaar op uitglijdt.
Pim en Myrthe zijn lekker ingepakt
En na wat zweten en werken heb je dan een mooi achterdek en voordek.
Het blijft me toch altijd verbazen hoe bizar veel sterkte en stijfheid een aantal lagen glasmat toevoegt.
Hierna dit dus ook in topcoat gezet.
Daarna was het tijd voor het laatste huzarenstukje polyester werk, het was een ruime 30 graden buiten… en de polyester werd sneller hard dan je kunt zeggen; “fierljeppen in je onderbroek….” Maar als je met kleine beetjes tegelijk aanmaakte lukte het wel. (overigens heb ik wel inhibitor gehaald….maar uiteindelijk niet gebruikt.)
Vroeg in de morgen begonnen, boot eruit gereden. Hier zie je goed dat de hele stuurboordzijde in de nieuwe polyester staat.
PS. ’t was een paar maanden geleden dit….
Boot weer in de kraan gehangen. (dit keer niet de boot door de hal geslingerd….maar heel beheerst omhoog gehesen)
En daarna lekker los!
T was weer een onbehoorlijke klus…. alles plakt, alles stinkt… helemaal in de hitte…. en je verliest liters vocht…
Maar we hebben het geklaard.
Joost, Pieter, Michiel en Bart onwijs bedankt!!! Het zijn bijzondere mannen die met zo’n kut klus iemand willen bijstaan, mijn dank is groot!!
Nu rammel ik nog even de bovenkant erin…. en dan hebben we een nieuwe boot gebouwd!
]]>Op een zaterdag in maart kwamen namelijk in totaal 9 koningen me helpen met een bittere klus.
6 daarvan kwamen van ver rijden puur en alleen om me verder te helpen. Ik krijg oprecht bijna een brok in mijn keel zo cool als ik dat vind.
Let wel, deze 6 mannen stappen dus om niet, vroeg in de auto om een idioot met een veel te groot boot project te helpen.
Bikkels zijn het en ik ben ze erg dankbaar. Sowieso iedereen die me al heeft geholpen met dit project verdient een enorme pluim.
Enfin, laten we eerst eens wat foto’s bekijken.
Om te beginnen komt mijn grote vriend uit zijn stalling. Dat is nog een behoorlijke klus kan ik je vertellen. Het ding weegt geen 14 ton meer…
Maar toch nog altijd een ton of 3. En het is ook nog eens best wel een lang schip….. die 11 meter moet je toch maar manoeuvreren…
Boem is ho!!….. (nee geintje buurman! Was geen boem!!! wel bijna….)
ff de boel voorttrekken. Bob is gewoonweg een magier met zo’n karretje. Ik klooi 5 keer voordat ik een keer goed sta, maar Bob steekt 1 keer, en hopla… gaan net die banaan.
En dan naar binnen.
Past precies
Paar keer vooruit, achteruit en dan rij je hem zo naar binnen.
Geef toe…. dat is toch een best behoorlijk indrukwekkend stukje boeg???
.. met bloed,zweet en tranen… maar toch wel af en toe een momentje van trots.
I made that with my own hands, dude!!!
Polyesteren doen we nu niet meer met een liter. Ik heb maar meteen grof aangepakt.
Dus hopla 2 vaten polyester. Handschoenen, bak aceton, rollertjes, maskers met koolstoffilter….
Vervolgens de boot op de grond gezet en de boot schuin gezet.
Dat ging mooi.
Het laten zakken ging nog veel mooier…. Ik wist namelijk niet dat de achterste kraan, iets langzamer gaat dan de voorste kraan….. Dus op een gegeven moment stond de voorkant op de grond, en hing de achterkant van het schip nog in de lucht….. met als gevolg dat de hele boot door de hal vloog……
Ik kan je vertellen…. dat is een indrukwekkend gezicht als 3 ton boot ineens gevaarlijk begint te zwaaien terwijl je dat niet wil….
Heb daadwerkelijk even geprobeerd om het tegen te houden… maar dat is ook vrij zinloos…. De boot kwam net voor de muur met de buurman toch tot stilstand…. Oeffff gelukje!!…. Maar goed, daarna moet de boel wel weer recht komen te staan. Dus weer even met de kraan…. Dit keer iets beter onder controle..
Fantastisch schip is het toch!
De volgende dag waren de koningen er en kon het polyester feest beginnen. Omdat dat polyesteren zo’n smerig werkje is, heb ik helaas maar weinig foto’s.
Maar gelukkig nog wel een paar voor het overzicht. We hebben de boot nu wel echt ECHT heel dik gemaakt.
De bodem was al met hele zware matten aan de binnenzijde versterkt. Daarin hebben we 2 X 400 grams matten verwerkt nog met een hele zware woven-roving combo mat ertussen. Daarna heeft de binnenzijde de verstijvingen gekregen. Dus dat is al mega dik.
Aan de buitenzijde hebben we daar 4(!) lagen tegenaan gezet. En daarna nog een keer 4 (!!!) lagen in een isoftaalzure hars.
Kortom dat is wel een goed sterk geheel, heb weinig polyester schepen gezien die zo dik zijn.
Lekker polyesterennnnnn:
Zoek de verschillen:
Verschil is goed duidelijk lijkt me.
Ik kan iedereen doe me geholpen heeft niet genoeg bedanken!! Het is echt fantastisch geworden!
En euhhh…. 14/ 15 Juni….. het vervolg…. . Dan gaat de andere kant aangepakt worden.
Zoals Thom al voor deze foto zei: Top werk!
Heel erg bedankt!
]]>
We gaan beuken en schuren. De hele buitenzijde gaat onder de koevoet en slijptol.
Zo ziet een boot eruit als je bijna een halve centimeter polyester matten eraf hebt getrokken.
Als je dan vervolgens ook gaat schuren met een P20 of beter nog, met een diamant slijpschijf, dan krijg je een mooi glad oppervlak.
Vervolgens moet je dat heeeeeeellll lang volhouden met goede vrienden, kerels met een door werk karakter! (en die niet zo snel jeuk hebben)
Alex heeft top geholpen!!!
En dan na veel schureritus en JEUK; ziet je boot er zo uit:
Voor de opmerkzame lezer, inderdaad…. er vallen wel gaten in…. Het schip is hier en daar niet echt dik.
Dus als je dan alle lagen polyester eraf haalt, blijft er een gat over.
Maar niet getreurd, daar is wat aan te doen, zoals hieronder bijvoorbeeld. Daar zat een gaatje….okay…. gat in de onderkant:
De voorzijde had hier en daar ook wat schade:
Mooi volduwen met pur, dat op maat snijden en schuren, dan plamuren.
En daarna natuurlijk……. weer schuren! Dan ziet de boot er op een gegeven moment weer aardig glad uit.
Dat is het moment waarop het zaakje weer recht kan komen te staan……
En daar staat ze dan, mijn prachtige schip in wording:
Fier en rechtop! Nu gaan we de andere kant schuren, daarna…. Daarna gaan we een centimeter polyester terug aanbrengen, maar daarvoor moet ze eerst naar binnen!!
]]>En nu de buitenzijde aanpakken!
Oh ja. Voor de draai ook nog een steiger in de boot gebouwd. Zodat de boel niet in elkaar zakt.
]]>
De afgelopen tijd zat het wat tegen….. Nadat de buitenkant helemaal geschuurd was, dachten we snel door te kunnen gaan.
Echter helaas bleek al snel dat er ernstige delaminatie was, en dus dat alle gedelamineerde lagen eraf gehaald moesten worden.
Maar omdat het geen doen is om dat aan de onderzijde voor elkaar te krijgen, moet de boot dus op de zijnkant.
Maar helaas is de, met pijn en moeite gebouwde tent, slechts 2 meter 80 hoog. Dat is prima voor het schip wat plat staat…. Maar nu de boot op zijn zijkant moet, moet je natuurlijk rekenen met de volledige breedte van de boot.
En de boot is breder dan hij hoog is….. Dus de boot op de zijkant wordt bijna 3,80 hoog.
Kortom de tent is te klein…… er we moeten een nieuwe tent bouwen, daarna de boot op zijn zij, en dan pas kunnen we schuren…..
Dus zijn we de afgelopen tijd druk bezig geweest met het voorbereiden van de nieuwe overkapping.
Hieronder wat foto’s van de nieuwe overkapping.
De nieuwe poten
De nieuwe liggers waar de boot op komt te liggen
Schip uitpakken
Wel goed, zo zie je het schip ook weer eens bij daglicht.
Het dek ligt er nog knap bij. Dat moet nog een keer goed uitgebikt worden en dan weer opbouwen.
Hier moet stevig gelamineerd worden.
Nog een overzichtje
En de voorkant….. Wat een lijntje heeft dat schip!!! Voorkant moet nog wel even stevig gelamineerd worden…..
Mooi roer ook. Kopen???
En Tatataaaaaaaa de nieuwe overkapping!
]]>
De volledige buitenkant moet aangepakt….. Dus al mijn noeste schuurwerk is voor niets geweest, alles moet er toch nog dieper af…..
Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Ik heb alle boeken over Osmose en polyester gelezen. Iedere expert mening meegenomen….. Maar niemand had me op dit traject kunnen voorbereiden.
Hoewel, ik ken 1 schrijver die dit fenomeen in zijn boeken heeft opgenomen. Die schreef dat de boot met deep hull delaminiation onherstelbaar was…..
Tenzij je Ewout heet….Dan bikkel je namelijk gewoon die rotte laag eraf en ga je alles vrolijk weer opbouwen.
Het mooie is natuurlijk dat je daarna kunt zeggen dat je een nieuwe romp hebt gebouwd. Immers de binnenzijde is al eens helemaal uitgebroken, nu de buitenzijde ook nog….
Dus dan zijn we een heel eind op weg naar een volledig nieuwe romp.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=IaymySKCtUM&feature=youtu.be[/youtube]
]]>
Dus eerste wat moet gebeuren is dat de boot de lucht in moet, zodat we er onder kunnen.
Echter helaas zit het niet mee…… ook vanuit de buitenzijde is het polyester te ernstig aangetast…..
Dus alles wat met pijn en moeite een paar weken geleden is geschuurd…… moet er nu toch nog allemaal af….
Pijnlijk en best frustrerend…. maar vol goede moed gaan we met vereende krachten voort.
]]>Ziet er weer knap uit zo, toch?
]]>
Samen met Pim hebben we een super strak voordekje erin gelegd.
En daarna ligt ook de andere kant erin.
Ook voor het roefje zijn de eerste voorbereidingen getroffen.
De constructie is verstevigd, maar veel belangrijker, deze is weer waterpas gemaakt. Zodat daar weer een plaat tegenaan kan komen.
]]>
Deze hebben we nu helemaal volgestort met polyester beton. Dat geeft extra ballast maar vooral ook extra constructie sterkte.
Het is even een vies werkje; polyester mengen, zand mengen de boel in een uber kleine ruimte door een heel klein gat in de kiel mikken…. Maar het is gelukt!
]]>
De eerste voordek contouren worden zichtbaar.
De deklijn aanbrengen.
De eerste dekplaten. Hier is ook duidelijk te zien hoe de mast kan kantelen.
Waar het weer samen komt, op de start van het roefje.
]]>
Achterwand erin, zijwanden voor de “gang” en de WC
Dit is de toekomstige WC.
Voorwand en slaapkamer worden zichtbaar.
Lijkt al een boot of niet????
]]>
De mast constructie was het volgende onderdeel. Dit is zeer solide uitgevoerd, met stalen balken in de basis van de constructie.
Ook is het voorschot geplaatst en is de basis gelegd voor de slaapkamers.
Eelke is ook nog even lekker aan het bakken en braden geweest…. maar gelukkig heeft de las expert Bob himself ook nog een paar lasrupsen getrokken.
]]>
Dus met Michiel samen het voordek gesloopt en de basis indeling gemaakt voor het schip.
De eerste binnenwanden zijn hierop al duidelijk te zien.
Ook leuk om te zien hoe de binnenkant vorm begint te krijgen.
En op het laatste shot zie je mooi de zon door de romp heen schijnen…. een resultaat van noest schuurwerk….
]]>
Dit geeft een heel ander aanzicht als de puinhoop, de wanhopige bak ellende die het de afgelopen 2,5 jaar is geweest.
De achterschotten aan lamineren:
De binnenzijde in de topcoat, een mooie witte laag. Deze laag is echt waterdicht en maakt het schip dus echt dicht.
En toen was er weer een achterdek en het begin van een vloer.
]]>
Ik heb me eens kwaad gemaakt op de buitenzijde. Weer lekker polyester schuren….
Heerlijk, even een beschermend pakje aan, met nog enige extra bescherming:
Dan het werk terrein bekijken:
Dan de eerste jeuk
Dan is het resutaat ook wel goed.
Daana eigenlijk gewoon doorzetten
]]>
Een mooie gele Vetus 38 PK
]]>