In de bouw is het volgens mij zo dat als het hoogste punt is bereikt, de vlag uit gaat…..
Ik vraag me eigenlijk nu af hoe dat dan gaat wanneer het diepste punt is bereikt….
Nou goed hoogte punt, diepste punt (niet te verwarren met diepte punt..dat was een paar weken geleden) is bereikt:
De vlag mag uit!
Ik heb al een tijdje niets in het logboek opgetekend, maar in de tussentijd is een hele hoop gebeurd!!!
Laten we beginnen bij de vorige post; toen hadden we een enorm potje beuken achter de rug! De hele bodem was ontdaan van de bovenste lagen polyester. Daarna ben ik begonnen aan het verder opruimen en onderzoeken hoe verder te gaan.
Bob (van bobsloepen) heeft toen even meegekeken. Op een gegeven moment zei Bob: dit wandje kun je er beter uithalen “dat werkt makkelijker”. Ik reageerde wat verbaasd, want ik dacht dat ik dat wandje nodig had voor de stevigheid van de boot, en had er al eens tegenaan geslagen… maar kreeg het wandje niet weg.
Dus vroeg Bob voorzichtig: “hoe haal ik dat wandje dan weg? ”
De herinnering aan wat er toen gebeurde, brengt nog altijd een lach op mijn gezicht. Bob keek de boot eens rond, trok zijn rechterbeen omhoog….. en met 2 keer een trap: BAF, weg wandje!
Bob baande zich een weg naar het eerst volgende wandje, pakte het beet en rukte met 1 grote ruk het 2e wandje uit de boot.
Daarna liep hij naar het enige wandje wat nog overeind stond en met 1 keer drukken van zijn schouder lag ook dat wandje eruit…..
Bob blijkt ook kwaliteiten te hebben die lijken op die van de Tazmanian devil…. In een wervelwind ramde Bob in minder dan 2 minuten 3 wandjes eruit…. Echt ongelofelijk.
Ik stond in de boot met open mond te kijken hoe dit gebeurde.
En ik moet Bob gelijk geven, na alle rotzooi te hebben opgeruimd…. Het werkt wel veel veeeel makkelijker.
Dus van dit:
Zijn we nu naar:
Toch een boel meer ruimte waar we eenvoudig met polyester overheen kunnen matten.
Daarna zijn we nog eens goed bezig geweest met ruimte maken en polyester afbikken. Pim heeft even gebuffeld met de reciprozaag. Fantastisch stukje gereedschap bij dit soort werk. Sinds Bob’s opmerking dat je ruimte moet hebben…. Maken we overal ruimte 😉
Pim is ook al een wandjes killer:
Dus van dit:
Gaat het zo hopla naar dit:
We hebben ons nog eens goed gebogen over het polyester en ontdekte dat we nog meer eruit moesten halen. Er bleef vocht verschijnen…… Uiteindelijk zijn we met de hulp van Johan en Dirk tot op de allerlaatste laag polyester gegaan….. en soms er doorheen!! Soms was er niet eens meer polyester, soms was het alleen nog de buitenste verflaag die nog over was en in veel gevallen was er dus helemaal niets.
De bodem was zo slap als een vaatdoek, je moet met heel veel voorzichtigheid lopen, anders zakte je er doorheen. Maar dit was wel de ondergrond waar we op konden polyesteren. Dus na schuren, ontvetten…. Zijn er vele lagen glasvezelmat in gegaan en liters en liters hars.
YAAAHHOOOOOO!!!!!!!!
De volledige bodem is nu weer sterk, hard, en dik!!!!
Ziehier het fantastische resultaat:
Ben er echt heel blij mee!
Dit is na een jaar hard klussen en werken de eerste keer dat er iets wordt opgebouwd in plaats van gesloopt!!!! GAAF
Afgelopen week zijn we nu ook nog een stap verder gegaan….. de eerste constructie balken zijn op de bodem gelijmd.
Ik hoop te kunnen melden dat de bodem over 2 weken helemaal klaar is….!!!!
Een kleine: JIPPY, zou mij dan zomaar kunnen ontschieten. 😉